Ανακατεμένη ενεργά στην υποδαύλιση και στη διεξαγωγή όλων των συρράξεων εξαιτίας των οποίων εκατομμύρια άνθρωποι ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους και θαλασσοπνίγονται, σκοτώνονται από νάρκες, πεθαίνουν απο ασφυξία μέσα σε κοντέινερ και χώρους αποσκευών, η πάλαι ποτέ «γηραιά ήπειρος» έχει πια πάρει τη μορφή μιας βρωμόγριας που συνεχίζει να ζει μόνο και μόνο γιατί η «ζωή» των πεθαμένων πια οικονομικών-κοινωνικών σχηματισμών δεν «σβήνει», παρά μόνο τερματίζεται με την ανατροπή τους και την αντικατάστασή τους από τον νεώτερο – ιστορικά αναγκαίο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό.
Δεν αντέχει, δήθεν, η ξοφλημένη ήπειρος να υποδεχτεί και να διασπείρει στο εσωτερικό των κοινωνιών της τα κύματα των θυμάτων της που σκάνε ορμητικά στις ακτές της. Και αντί γι’ αυτό γίνεται δυο φορές θύτης και τα θύματά της δυο φορές θύματα, τα προσφυγικά και μεταναστευτικά κύματα χρησιμοποιούνται από την ίδια σαν εργαλείο για την ανάδειξη των ακόμα πιο αποκρουστικών χαρακτηριστικών που συνεχώς επωάζει η προχωρημένη της αποσύνθεση: ρατσισμό, φασισμό, υποδούλωση, υλική και ηθική καταρράκωση, εξαθλίωση, απανθρωπιά, καταστολή, φόβο, αγκαθωτά συρματοπλέγματα, ταξική – εθνική -φυλετική καταπίεση, αποθέωση των εκμεταλλευτικών σχέσεων. Το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» αναπτυσσόμενο σε όλη του την έκταση, στο στάδιο της ολοκλήρωσής του.
Πρωταγωνίστρια μαζί με τους «εταίρους» της, έναν συνεταιρισμό «συμμαχίας» και αδυσώπητης εχθρότητας ταυτόχρονα, στο εκτυλισσόμενο έργο του ιμπεριαλιστικού ξαναμοιράσματος της γης, εισπράττει με τη μορφή της «τρομοκρατίας» τα αναγκαία και αναπόφευκτα επίχειρα των επιχειρήσεων της χειραγώγησης στις οποίες έχει συμμετάσχει και επιδοθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τα αναγκαία και αναπόφευκτα επίχειρα των «εμπορικών συμφωνιών» και συναλλαγών που στη μια όψη του νομίσματός τους φέρουν τα δισεκατομμύρια των ευρώ ή των δολαρίων και στην άλλη τους όψη τη βία, τον τρόμο, τον πόλεμο, την αδιάκοπη δίχως τέρμα αιμορραγία των λαών σε ανατολή και δύση.
Το αίμα των «αθώων», των «ανυποψίαστων» ευρωπαίων πολιτών, εργαζόμενων, ανθρώπων, χύνεται εξίσου άδικα και από τις ίδιες αιτίες όπως το αίμα των Παλαιστίνιων, των Αφγανών, των Ιρακινών, των Λίβυων, των Σύριων, που παίρνουν τους δρόμους της συρματοπλεγμένης προσφυγιάς, για να γίνουν κι οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι, οι ευρωπαϊκοί λαοί πρόσφυγες τριγυρισμένοι από συρματοπλέγματα μέσα στις ίδιες τους τις πατρίδες, για ενισχυθεί ο εθνικός και θρησκευτικός σωβινισμός ο αναγκαίος για να στηρίξει το κόψιμο του γόρδιου δεσμού των αγωγών, των υδρογονανθράκων, της ιμπεριαλιστικής γεωπολιτικής κυριαρχίας.
Για εμάς οι νεκροί και οι τραυματίες της χθεσινής έκρηξης στο μετρό των Βρυξελλών είναι μια ακόμη εκατόμβη θυμάτων αυτού του «χαμηλής έντασης» πολέμου που εδώ και δυο σχεδόν δεκαετίες διεξάγουν τα ιμπεριαλιστικά κράτη πάνω σε ξένα εδάφη, από κοινού και ταυτόχρονα μεταξύ τους, για τη «διευθέτηση» των ανταγωνισμών τους.
Για τα κέντρα εξουσίας των μονοπωλίων η χθεσινή εκατόμβη δεν αποτελεί παρά την «διπλωματική» επίδειξη ενός «διαπραγματευτικού» μέσου, γύρω από το ακανθώδες ζήτημα της τελικής χάραξης της μιας ή της άλλης συνοριακής γραμμής στον «υπό αναδιαμόρφωση» χάρτη της «μεγάλης μέσης ανατολής».
Τα δάκρυά τους είναι δηλητηριώδη.
Δεν είναι δάκρυα, είναι το πύον που αναβλύζει από τις οπές μιας βρωμόγριας: Της Ευρώπης.