Ο λόγος για τις φωτογραφίες που στολίζουν τα πακέτα των τσιγάρων.
Η (υποκριτική άλλωστε) αναγόρευση της υγείας σε «ιερό» δεν επιτρέπει τον καθαγιασμό των μεθόδων που χρησιμοποιούνται στο όνομά της. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που το «ιερό» (με πρώτο παράδειγμα τη θρησκεία) χρησιμεύει για την εξαπόλυση βρώμικων μεθόδων, έως και πολέμων, που στην προκείμενη περίπτωση έχουν ψυχολογικό χαρακτήρα.
Και η καθιέρωση της πορνογραφικής μεταχείρισης είτε της υγείας είτε της αρρώστιας, πέρα από το ότι αποπροσανατολίζει αξιακά, συνιστά από μόνη της, αυτή καθαυτή, την απόπειρα θεμελίωσης μιας πολιτισμικής συνθήκης απορριπτέας εκ βάθρων.
Δεν είναι πια ζήτημα «υγείας», είναι ζήτημα πολιτισμού, ζήτημα παιδείας, δίλημμα μεταξύ της γνώσης και φρίκης. Η επίθεση στο θυμικό, ο τρόμος ως «διδακτικό» μέσο, δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο παρά στην καλλιέργεια του ίδιου του τρόμου, και μόνο. Και στον αντίστοιχο «τύπο ανθρώπου» ως προϊόν της.
Δεν πρόκειται για «υγεία», δεν πρόκειται για «πρόληψη», δεν πρόκειται για «ενημέρωση», πρόκειται απλώς και μόνο για πορνογραφήματα.
ιππόκαμπος 