«Αν βάζαμε οριζόντια 72ωρο τεστ για είσοδο το καλοκαίρι, θα έμπαιναν στην Ελλάδα μόλις 100.000 τουρίστες αντί για 4,4 εκατομμύρια», είπε ο Υπουργός Τουρισμού Χ. Θεοχάρης στις 10-11-2020 σε συζήτηση στη Βουλή.
Δεν «βάλαμε», λοιπόν, ελέγχους αποτροπής της διάδοσης του ιού, και υποδεχτήκαμε χαλαρά τέσσερα εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες τουρίστες.
Την άλλη μέρα, 11-11-2020, μίλησε στο «open tv» και ο Ανάπτυξης Α. Γεωργιάδης: «Πέσαμε τελείως έξω κι εμείς ως προς τη σφοδρότητα του δεύτερου κύματος. Το σενάριο που είχαμε πιστέψει [σσ. !], κι εγώ αυτό είχα πιστέψει για να είμαι ειλικρινής, ήταν πως όταν ανοίγαμε τον Ιούνιο, λόγω υψηλών θερμοκρασιών [σσ. !!], οι επόμενοι μήνες μέχρι τον Οκτώβριο θα είναι σχετικά ήρεμοι, με έναν αδύναμο ιό. Άρα η κεντρική μας φιλοσοφία ήταν πώς θα ανοίξουμε τον τουρισμό και την οικονομία, σκεπτόμενοι ότι έχουμε 5 μήνες να διορθώσουμε την οικονομική ζημία του Μαρτίου και του Απριλίου. Δεν είδαμε τόσο γρήγορα ότι ο ιός μεταλλάχθηκε [σσ. !!!] και τελικά εξαπλώθηκε με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι αναμέναμε. Αυτο όμως ήταν πρωτόγνωρο [σσ. !!!!] που έκανε τη διαφορά. Πιθανόν [!!!!!] αν το γνωρίζαμε, να είχαμε κινηθεί λίγο διαφορετικά»
Πραγματικό περιβόλι: «Αν το γνωρίζανε» (που ακόμα και παιδιά του δημοτικού μπορούσαν να το «γνωρίζουνε»), τότε, όχι σίγουρα αλλά «πιθανόν» να είχανε κινηθεί, όχι πολύ ή έστω αρκετά αλλά «λίγο» διαφορετικά. Και δεν το «γνωρίζανε», γιατί είχανε «πιστέψει» άλλο σενάριο, και… η πίστη σώζει. Και τι είχαν «πιστέψει»; Ό,τι κυκλοφορούσε στη διαδικτυακή αρβύλα, πως «λόγω υψηλών θερμοκρασιών» θα είχαμε έναν «αδύναμο ιό», εκδοχή που ήδη είχε διαψευστεί από την διεθνή εξέλιξη της πανδημίας, πράγμα γνωστό και στον τελευταίο καφενόβιο της χώρας. Αλλά παρόλη την κυβερνητική «πίστη» στον «αδύναμο ιό», αυτός (είπε σοβαρά-σοβαρά ο υπουργός) «μεταλλάχθηκε» και, προφανώς, έμαθε να αντέχει στις «υψηλές θερμοκρασίες», πράγμα το οποίο του υπουργού του φάνηκε «πρωτόγνωρο».
(Κι αυτό είναι υπουργός που διαχειρίζεται την «ανάπτυξη» της χώρας σε μια κυβέρνηση που διαχειρίζεται το σύνολο των θεμάτων της, και εν προκειμένω την υγεία και τη ζωή του λαού! Κίνδυνος – Θάνατος!).
Τρεις μήνες πριν, στις 18-8-2020, ο Υφυπουργος Πολιτικής Προστασίας Ν. Χαρδαλιάς, θέλοντας να υπεραμυνθεί των κυβερνητικών μέτρων για τον τουρισμό, παρουσίασε έναν απολογισμό σύμφωνα με τον οποίο, «τα καταγεγραμμένα εισαγόμενα θετικά κρούσματα είναι 615 σε 319.379 ελέγχους που έχουν διεξαχθεί στις πύλες εισόδου από 1η Ιουλίου, από τις οποίες έχουν εισέλθει συνολικά 2.592.853 άτομα».
Μόνο που, σύμφωνα με αυτούς τους αριθμούς, από όσους μπήκαν στη χώρα μεταξύ 1 Ιουλίου έως 18 Αυγούστου, έλεγχοι έγιναν στον έναν από τους οκτώ. Επομένως, κατά την κοινή λογική, για τα 615 θετικά κρούσματα που καταγράφτηκαν υπήρξαν επταπλάσια που δεν καταγράφτηκαν. Το οποίο σημαίνει 4.305 «κρούσματα» που ήρθαν στη χώρα για διακοπές κι όχι για απομόνωση στα δωμάτια των ξενοδοχείων, κι αυτός ο αριθμός όταν ακόμα είχαν έρθει λίγο περισσότεροι από 2,5 εκατομμύρια τουρίστες κι όχι οι 4,4 εκατομμύρια που ήρθαν συνολικά.
Το οποίον σημαίνει 4.305 μη καταγεγραμμένα κρούσματα κορωνοτουρισμού μεταξύ 1-7-2020 και 18-8-2020, όταν μέχρι εκείνη τη μέρα, απ’ την αρχή της πανδημίας, είχαν καταγραφτεί συνολικά 7.472 κρούσματα, όταν ως τις 1-7-20 είχαν καταγραφτεί συνολικά 3.432 κρούσματα, κι όταν μετά από 2-3 μήνες γενικευμένης καραντίνας τα καθημερινά κρούσματα τείνανε προς το μηδέν….
…Και όταν, επίσης, κι αυτά τα 615 καταγραμμένα θετικά κρούσματα ειδοποιήθηκαν για το αποτέλεσμα, αφού πρώτα είχαν περάσει 1, 2, 3 μέρες στον τόπο των διακοπών τους.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών γίνεται ανάγλυφο σε περιστατικό της 25-8-2020, όταν σε πτήση από τη Ζάκυνθο στο Κάρντιφ, από τους 193 επιβάτες οι 16 βρέθηκαν θετικοί. Πρόκειται για ποσοστό 8% και παραπάνω…
Τι σημασία έχει όμως αυτή η πραγματικότητα, μπροστά σε ρεπορτάζ των πρώτων ημερών του «τουριστικού ανοίγματος», τα οποία και βρίσκουν «ενθαρρυντικό το στοιχείο πως το 90% και παραπάνω των μοριακών τεστ που έγιναν σε επιβάτες αεροπορικών πτήσεων την ημέρα της πρεμιέρας, ήταν αρνητικό …». Η αντιστροφή και διαστροφή κάθε λογικής είναι επαναλαμβανόμενη: Είδαμε πριν τον Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας να χρησιμοποιεί σαν απόδειξη ασφαλών συνθηκών το γεγονός ότι μόνον ένας στους 8 εισερχόμενους έκανε διαγνωστικό τεστ. Ενώ εδώ, το ρεπορτάζ βρίσκει «ενθαρρυντικό», το ότι σχεδόν το 10% «των μοριακών τεστ που έγιναν σε επιβάτες αεροπορικών πτήσεων την ημέρα της πρεμιέρας» , ήταν… θετικό.
*
Κι ενώ στην Ελλάδα εξακολουθεί η «συζήτηση» για το αν «90% και παραπάνω αρνητικό» είναι το ίδιο με «λίγο παρακάτω από 10% θετικό», και για το αν οι εφτά στους 8 που δεν τους έγινε τεστ είναι μηδέν έναντι του ενός στους οκτώ που του έγινε, έξω μας είχαν πάρει χαμπάρι από την πρώτη μέρα.
Αφού πρώτα, σύμφωνα με τον γερμανικό τύπο, τα μονοπώλια του τουρισμού «απείλησαν ανοιχτά με ακύρωση όλων των κρατήσεων» και πέτυχαν «την τελευταία στιγμή», να τριγυρνάνε για 2-3 μέρες στον τόπο προορισμού τους οι «θετικοί» τουρίστες μέχρι να ενημερωθούν τηλεφωνικά ότι ήδη έχουν διασπείρει τον κορωνοϊό σε άγνωστό αριθμό ατόμων, λίγες μέρες μετά οι γερμανικές εφημερίδες άρχισαν να εκφράζουν σκεπτικισμό για την κατάσταση της πανδημίας στην Ελλάδα:
Την 10η ήδη μέρα, δηλαδή στις 10-7-2020, είχαν κιόλας «πληθύνει οι αναφορές στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης για την αύξηση των κρουσμάτων στην Ελλάδα μετά το άνοιγμα του τουρισμού».
«Μέχρι πρότινος», γράφανε, «η Ελλάδα είχε τον κορωνοϊό υπό έλεγχο. Τώρα όμως οι τουρίστες φέρνουν τον ιό στη χώρα. …».
«Από τη στιγμή που η Ελλάδα άνοιξε μετά από το τρίμηνο αναγκαστικό διάλειμμα αεροδρόμια και λιμάνια αλλά και τα σύνορα προς Βουλγαρία για τους τουρίστες, ο αριθμός των νέων κρουσμάτων έχει αυξηθεί σημαντικά. Ενώ πριν το άνοιγμα καταγράφονταν πολλές μέρες λιγότερα από 10 νέες περιπτώσεις, μεταξύ 1ης και 8ης Ιουλίου οι αρχές μέτρησαν 510 νέα κρούσματα. Τα 360 εξ αυτών αφορούσαν ταξιδιώτες από το εξωτερικό. Την περασμένη Τετάρτη υπήρξαν 33 νέες περιπτώσεις, μεταξύ αυτών 21 τουρίστες». … «Τα νεότερα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις των περισσότερων ειδικών: οι παραθεριστές […] φέρνουν και μεταδίδουν τον ιό στη χώρα».
Αυτά έλεγαν από τότε στη Γερμανία. Και μόνο εδώ η κυβέρνηση των «αρίστων» εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να αντιμετωπίζει το «λαό της» ως «αυτόχθονες» κατάλληλους μόνο για κουτόχορτο και για ξύλο.
Οι «άριστοι» επικαλούνται βέβαια την κοινοβουλευτική τους «νομιμοποίηση». Μόνο που το αν ένα κι ένα κάνει δυο ή κάτι άλλο, δεν είναι θέμα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, πάνω σε αυτό το ερώτημα δεν «ψηφίζουμε», η συγκεκριμένη αριθμητική πράξη δεν είναι δεκτική δημοψηφίσματος ή ψηφοφορίας, είναι κόκκινη γραμμή…
*
Η πιο πάνω τελευταία στη σειρά γερμανική πηγή καταγράφει (στις 10-7-2020) και την κυβερνητική ανησυχία για τα πανηγύρια. Το έφεραν έτσι τα πράγματα, που η κυβερνητική «ανησυχία» αποδείχτηκε πραγματικά όνομα και πράγμα: ανησυχία «για τα πανηγύρια».
Όμως και στο συγκεκριμένο ζήτημα τα γεγονότα είναι διδακτικά για την πραγματική κατάσταση της επιδημίας πριν και την τροπή της μετά το άνοιγμα του τουρισμού.
Το ρεπορτάζ της 10 Ιουλίου εστιάζει στην ανησυχία που προκάλεσε «ο συνωστισμός εκατοντάδων κατοίκων σε πανηγύρι στην Αλίαρτο. Οι άνθρωποι χόρευαν και έπιναν μέχρι το πρωί στην κεντρική πλατεία του χωριού ο ένας πάνω στον άλλο».
Μάλιστα, το συγκεκριμένο πανηγύρι στην Αλίαρτο Βοιωτίας, που έγινε στις 4 Ιουλίου, «έφερε» και τις «σκέψεις» για την γενική απαγόρευση των πανηγυριών, που ακολούθησε.
Και είναι αλήθεια, ότι αν υπήρχε περίπτωση σ’ ένα πανηγύρι να διαδοθεί μαζικά ο κορωνοϊός, σε αυτό το πανηγύρι – όπως τουλάχιστον μαρτυρούν οι εικόνες – θα είχε διαδοθεί. Όμως, αντ’ αυτού, αποδείχτηκε ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχε αυτή η περίπτωση…
Ασχολούμαστε με το συγκεκριμένο, όχι επειδη υποστηρίζουμε την άποψη ότι «γενικώς» στα πανηγύρια «δεν κολλάει». Αλλά επειδή, καθώς η Αλίαρτος δεν αποτελεί «τουριστικό προορισμό», και καθώς στο εσωτερικό τα κρούσματα είχαν σχεδόν μηδενιστεί μετά το πρώτο γενικό lockdown, έχει ένα ενδιαφέρον μια μικρή έρευνα – νηφάλια πλέον (εδώ γελάνε) – για τους δείκτες των κρουσμάτων στην περιοχή της Αλιάρτου μετά από αυτό το πανηγύρι, έτσι για να δούμε τι και πόσο «έφταιξε» με την καλοκαιρινή «χαλαρότητα». Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Το πανηγύρι στην Αλίαρτο έγινε στις 4-7-20. Παρ’ όλα αυτά το πρώτο κρούσμα στην Αλίαρτο εντοπίζεται πάνω από 3,5 μήνες μετά, στις 23-10-2020:
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020
Koροναϊός – Αλίαρτος :Το πρώτο κρούσμα στην Αλίαρτο – Προληπτικά τεστ για τον κορονοϊό στο προσωπικό του Δήμου Αλιάρτου – Θεσπιέων(ΦΩΤΟ)
Με πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής διεξάγονται σήμερα, προληπτικές διαγνωστικές εξετάσεις για τον κορονοϊό, στους εργαζόμενους του Δήμου, από συνεργείο του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ).
Σε δύο φάσεις θα ολοκληρωθεί ο δειγματοληπτικός και προληπτικός έλεγχος ανίχνευσης κορονοιού στο προσωπικό του δήμου Αλιάρτου Θεσπιών.
Κλιμάκιο του ΕΟΔΥ πραγματοποίησε 40 περίπου γρήγορα τεστ σε εργαζόμενους και αιρετούς του δήμου.
Επίσημα από τον ΕΟΔΥ ανακοινώθηκε ότι ένας 73χρονος από την Αλίαρτο είναι το πρώτο κρούσμα στην περιοχή.
Το αποτέλεσμα είναι ενδεικτικό της κατάστασης που υπήρχε στη χώρα πριν την επαφή με τον τουρισμό και των συνεπειών του «τουριστικού ανοίγματος» χωρίς τήρηση των αναγκαίων μέτρων αποτροπής της «τουριστικής» μετάδοσης του κορωνοϊού.
Αυτά λοιπόν με τα «πανηγύρια» και με την καλοκαιρινή «χαλαρότητα». Η οποία αποδεικνύεται όχι «χαλαρότητα», αλλά ωμή εξυπηρέτηση της συσσώρευσης κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων του τουρισμού.
*
Εν πάση περιπτώσει, θα πουν κάποιοι: έστω ότι αυτά γίνανε, τώρα όμως δεν διορθώνονται, οπότε το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε πες μας.
Βέβαια όταν το «τώρα» αφορούσε στο «τότε», και οι «προτάσεις» ήταν επίκαιρες, ήταν εύκολη η αγνόηση και παράκαμψή τους με τον ξύλινο λόγο περί «αντοχών της οικονομίας» (όμως δεν είναι «οικονομία» αυτή) και άλλων παρόμοιων. Κι όταν οι συνέπειες της αγνόησης και της παράκαμψης υλοποιούνται, τότε παίρνει μπρος το τροπάριο: «τώρα τι κάνουμε πες μας».
Το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα «μεγάλα» (και όχι μόνο) θέματα: οικονομία, εξωτερική πολιτική κλπ.
Στην τελική, μας οδηγεί ο «πιλότος» σ’ έναν υποχρεωτικά κοινό δρόμο, του λες «δεν πάει καλά από εδώ», σε αγνοεί αν δε σου κάνει και «μαθήματα», κάποια στιγμή ο δρόμος τελειώνει και ενώ πια βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση, ο «πιλότος» γυρνάει και σου λέει: άσε τι έλεγες, αυτά γίνανε πια, τώρα πες μας τι κάνουμε. Το βέβαιο είναι ότι λίγο πριν την πρόσκρουση στο έδαφος, ο «πιλότος» σκοπεύει να ανοίξει το ατομικό του αλεξίπτωτο και να μας χαιρετήσει: αντίο κορόιδα, και προσοχή στην προσγείωση, προπαντός όχι με το κεφάλι.
*
Για την ώρα ο «πιλότος», που δεν είναι άλλος από την κυβέρνηση, αφού έριξε όσο ξύλο έριξε σε διάφορες πλατείες και κινητοποιήσεις («ηρώων» υγειονομικών!) για να εμπεδωθεί το ποιόν της νέας της «κανονικότητας», αφού ξεφτιλίστηκε με τα σκόιλ ελικικού και τις μάσκες-τεντόπανα στα σχολεία, αφού άνοιξε τα σχολεία αυξάνοντας τον «νόμιμο» αριθμό μαθητών ανά τάξη στους 27, αφού ξανάκλεισε τα σχολεία, αφού πάστωσε και συνεχίζει να παστώνει τους εργαζόμενους στα μέσα μεταφοράς, αφού απαγόρευσε τη νυχτερινή κυκλοφορία ως την κατεξοχήν «υπεύθυνη» για την επιδημία, αφού ξαναπαγόρευσε τον ελεύθερο χρόνο εκτός σπιτιού, για να μας βγάλει για ψώνια τα χριστούγεννα κι έπειτα να μας ξανακαθαρίσει για το επόμενο τουριστικό «άνοιγμα», αφού φέρνει και ψηφίζει νόμους απαγόρευσης των διαδηλώσεων και της συνδικαλιστικής οργάνωσης, αφού φέρνει και ψηφίζει δεκάωρη εργασία και μισθούς 200 ευρώ, αφού φέρνει και ψηφίζει την «πτώχευση» των εργαζομένων και την αρπαγή της περιουσίας τους, αφού σχεδιάζει πώς θα περάσει πραγματικές και ψηφιακές αλυσίδες στους αγώνες και την καθημερινή ζωή του λαού, αφού καταχράστηκε και συνεχίζει να καταχράται τόσο τις νομοθετικές της αρμοδιότητες όσο και την εφαρμογή των νόμων που ψηφίζει, αφού…, αφού…., αφού…, τώρα, παραμονή της επετειακής κινητοποίησης του Πολυτεχνείου, αποφασίζει και διατάσσει ότι από τη λήξη της χθεσινής νυχτερινής απαγόρευσης έως και την έναρξη της άλλης νυχτερινής απαγόρευσης μετά από 3 μέρες, απαγορεύονται καθ’ άπασα την επικράτεια οι συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων.
«Αποφασίζει και διατάσσει» μια κυβέρνηση ασυνείδητων έναν ευσυνείδητο λαό που κοντεύει να γονατίσει από την «ατομική ευθύνη», μια κυβέρνηση εκπροσώπων και πολιτικών υπαλλήλων της πλουτοκρατίας με μόνο της μέλημα τη χρησιμοποίηση της αρρώστιας και του θανάτου σαν μηχανή για την εκμετάλλευση και την καταπίεση του λαού.
*
Δεν ξέρω αν τάγραψα καλά αλλά, στην τελική, κι όλα τα παραπάνω δεν αποσκοπούν στην «πειθώ».
Στην πειθώ ας αποσκοπούν καλύτερα όσοι ενδιαφέρονται να πειστούν για κάτι ενόσω διαβιούν χωρίς τίποτα απ’ όσα πιστεύουνε να τους πείθει ή πειθόμενοι στο πρώτο τυχόν που βρίσκουνε εύκαιρο.
ιππόκαμπος 