η παρρησία σας είναι αξιοθρήνητη

Πλήρως κάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης για τη Χρυσή Αυγή, αναφέροντας ότι «εξέφρασε τις προσωπικές του απόψεις» και ότι «θα ήταν εξαιρετικά προβληματικό για την Ελληνική Δημοκρατία, αλλά και για οποιαδήποτε δημοκρατία, να στερούσε από τον οποιονδήποτε βουλευτή ή ακόμη και πολίτη, τη δυνατότητά του να εκφράζει με ελευθερία και παρρησία την άποψή του»!

Θα έπρεπε όμως να γνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, και από μόνος του να αντιλαμβάνεται ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος, ότι η κριτική την οποία δέχτηκε ο πρώην υπουργός του και νυν βουλευτής του, δεν στρέφεται κατά της «δυνατότητάς» του στην «έκφραση της άποψης του με ελευθερία και παρρησία».

Στρέφεται ευθέως κατά της συγκεκριμένης άποψης, ελευθερίας και παρρησίας του.

Διότι η άποψή του είναι αντιλαϊκή, η ελευθερία του ενεχυριασμένη, και η παρρησία του αξιοθρήνητη.

***

ΥΓ Στο περιθώριο πέρασε το γεγονός ότι ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τις γλοιώδεις δηλώσεις του για την ΧΑ τις συνόδευσε (συνδύασε) με μια ακόμα «άποψή» του για «αποποινικοποίηση του αδικήματος για το κάψιμο της σημαίας».

Προσωπικά δεν γνωρίζω το βάθος της αγωνίας που ταράζει τον ύπνο του κ. βουλευτή όταν βρίσκεται μόνος με τις ανησυχίες του στο μαρμάρινο αλώνι της σφαίρας του καθαρού δικαίου, αλλά, σίγουρα, το έργο της τροφοδότησης της εθνικιστικής υστερίας από τον… αποϋλοποιημένο αστικό κοσμοπολιτισμό και της τροφοδότησης του αστικού κοσμοπολιτισμού από την εθνικιστική υστερία το έχουμε ξαναδεί…

«υπαγωγή στη δημοκρατία»

Την «υπαγωγή» της ναζιστικής ΧΑ στην «δημοκρατία» δήλωσε ότι επιθυμεί ο πρωην υπουργός δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ και νυν βουλευτής του κ. Παρασκευόπουλος, «διευκρινίζοντας» στη συνέχεια ότι «καθόλου δεν αναφέρεται στα πεπραγμένα μιας ομάδας που εμφορείται από ναζιστική ιδεολογία».

Ο κ. Παρασκευόπουλος λοιπόν δεν αναφέρεται στα «πεπραγμένα της ομάδας» αλλά στην ίδια την «ομάδα που εμφορείται από ναζιστική ιδεολογία». Επιθυμεί την «υπαγωγή στη δημοκρατία» όχι των «πεπραγμένων της ομάδας» αλλά της ναζιστικής ιδεολογίας και της «ομάδας» που εμφορείται από αυτήν.

Αλλά από αυτό προκύπτει η αντίληψη, όχι ειδικά του κ. Παρασκευόπουλου, αλλά της αστικής τάξης για τη δημοκρατία «της».

Μια αντίληψη που μπορεί τα παλιά-παλιά χρόνια να ήταν ιδεολογικά συναρτημένη με ένα συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο («ελευθερία –  ισότητα – αδελφότητα» το λέγανε τότε), αλλά σήμερα έχει απομείνει από αυτήν ένας κενός νομικίστικος τύπος κενός περιεχομένου, όσο «κενό» βέβαια μπορεί να είναι το περιεχόμενο μιας πολιτικής μορφής της εξουσίας του κεφαλαίου.

Για την αστική τάξη η «δημοκρατία» της σημαίνει απλώς την ψήφιση των νόμων της από μια πλειοψηφία «αντιπροσώπων» και της είναι αδιάφορο αν οι νόμοι, που ψηφίζονται «δημοκρατικά», είναι και οι ίδιοι δημοκρατικοί.  Για την ακρίβεια, αυτό που την ενδιαφέρει είναι η «δημοκρατική» ψήφιση αντιδημοκρατικών νόμων. Σε τελική ανάλυση, σύμφωνα με αυτόν τον βαθμό του πολιτικού της εκφυλισμού, το αστικοδημοκρατικό πρόβλημα δεν βρίσκεται στο κάθε Νταχάου και στο κάθε Άουσβιτς αλλά στο αν αυτά θεσμοθετούνται υπό τύπο «δημοκρατικής νομιμότητας».

Δεν ανακαλύπτεται και η Αμερική, βέβαια, με όλα αυτά, άλλωστε η «υπαγωγή» του Χίτλερ και του Μοσολίνι «στη δημοκρατία» προηγούνται ιστορικά των δηλώσεων του κ. Παρασκευόπουλου, απλά υπογραμμίζεται η παθητική ετοιμότητα και των πιο «προοδευτικών» (κατ’ επίφαση) εκπροσώπων του πολιτικού προσωπικού της τάξης  των καπιταλιστών να αποδεχτούν τη μετατροπή της «τυπικής» αστικής τους δημοκρατίας σε ναζιστική αστική δημοκρατία, αρκεί να διατηρούνται οι τύποι, εφόσον αυτό θα απαιτούσε η αποτελεσματικότερη διαχείριση του καθεστώτος της εκμετάλλευσης.

Και αυτό είναι το αντικειμενικό νόημα των συγκεκριμένων αξιοθρήνητων δηλώσεων.

Η Δημοκρατική Συσπείρωση (γραμματεία Ηλείας) για Μανωλάδα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

για τις Λαϊκές Ελευθερίες

και την Αλληλεγγύη

Τοπική Γραμματεία Ηλείας

 

                                            ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

   Το νέο εργοδοτικό έγκλημα της 17/4 στη Μανωλάδα καταδεικνύει ότι η μήτρα της ρατσιστικής βαρβαρότητας βρίσκεται στη βαρβαρότητα του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, αποδεικνύει την ανάγκη της ανατροπής του.

   Προκαλεί αποτροπιασμό και οργή η μαζική δολοφονική επίθεση από μεγαλοεργοδότες και μπράβους τους εναντίον μεταναστών εργατών γης, επειδή διεκδικούσαν να πληρωθούν το μόχθο τους. Ο πυροβολισμός εν ψυχρώ δεκάδων εργατών δεν είναι τυχαίο ούτε πρωτόγνωρο γεγονός. Αποτελεί το φυσικό επακόλουθο της ασυδοσίας που απολαμβάνει η μεγαλοεργοδοσία από τις κρατικές αρχές, για να εκμεταλλεύεται άγρια τους μετανάστες εργάτες γης, στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας και σε όλα τα σύγχρονα γκέτο των μισθωτών σκλάβων.

   Η κυβέρνηση επωμίζεται τεράστιες ευθύνες για τη χθεσινή δολοφονική επίθεση, αποτελεί τον ηθικό αυτουργό της. Η συνολική αντεργατική επίθεση που έχει εξαπολύσει, η ρατσιστική ρητορική και πρακτική της κατά των ξένων εργατών, η ανοχή της στη στυγνή εκμετάλλευσή τους, οπλίζουν τα χέρια των αφεντικών και των μπράβων τους, όπως και των ρατσιστικών ναζιστικών συμμοριών.

   Αστικό κράτος και κεφάλαιο, κυβέρνηση και αφεντικά, θέλουν τους μετανάστες εργαζόμενους χωρίς νόμιμη υπόσταση, χωρίς δικαιώματα, για να μπορούν να τους αφήνουν απλήρωτους και να τους πυροβολούνε, για τον ίδιο δηλαδή λόγο που θέλουν χωρίς δικαιώματα την εργατική τάξη συνολικά και ανεξάρτητα από καταγωγή, χρώμα, θρησκεία και γλώσσα.

   Η εξαχρείωση των σύγχρονων «δουλοκτητών» – καπιταλιστών της  Μανωλάδας τρέφεται από την αντιμεταναστευτική πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το ρατσισμό του «Ξένιου Δία» και των στρατοπέδων συγκέντρωσης που υλοποιούν τις ευρωενωσιακές συνθήκες Σένγκεν, Δουβλίνο ΙΙ κά, από την ανοχή κυβέρνησης και τοπικών αρχών στον «νόμο» που επιβάλλουν οι φραουλοβιομήχανοι εκμεταλλευτές του ιδρώτα των μεταναστών εργατών. Τρέφεται από την πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ που επιδιώκει να καταστήσει όλους τους εργαζόμενους, Έλληνες και «ξένους», σκλάβους του 21^ου αιώνα στο βωμό της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, άλλωστε, από τον Μάρτιο του 2011, όταν ο τότε πρωθυπουργός αναγόρευε αυτό το όργιο της ωμής αντεργατικής βίας, της στυγνής εκμετάλλευσης και του ρατσισμού σε «παράδειγμα» γεωργικής επιχειρηματικότητας και «καινοτομίας» ονομάζοντας «κόκκινο χρυσό» το αιματοβαμμένο εμπόρευμα των μεγαλοαγροτών της Μανωλάδας… Τρέφεται από την ένταση της κρατικής καταστολής ενάντια στο λαϊκό κίνημα, από την υπόθαλψη της «ιδεολογίας» και των μηχανισμών του ρατσισμού και του φασισμού σε εφεδρεία και «δύναμη κρούσης» του συστήματος της εκμετάλλευσης ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων

  Η Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη απαιτεί:

– την άμεση σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των δραστών

– την κρατική μέριμνα για την πλήρη αποκατάσταση της υγείας των τραυματισθέντων

– την άμεση πληρωμή τους, την εξασφάλιση όλων των δικαιωμάτων νόμιμης και αξιοπρεπούς εργασίας, διαβίωσης και παραμονής των μεταναστών εργατών γης

– την προστασία τους από επιθέσεις και απελάσεις

-καλεί το λαό και τη νεολαία  σε ετοιμότητα και μαχητικό αγωνιστικό «παρών» για να μπει φραγμός στη βαρβαρότητα και στην πολιτική που την θρέφει ως την οριστική της ανατροπή.

 

                                                                    Πύργος 18-4-2013

Θαυμάστε τη «δημοκρατία των ΗΠΑ» και τον υπουργό εξωτερικών της

Εδώ και 1,5 μήνες η χώρα του, της οποίας είναι υπουργός εξωτερικών, έχει «περικυκλώσει» με τις πολεμικές επιθετικές της «ασκήσεις» την κορεατική χερσόνησο. Ο ίδιος προχθές από την Ιερουσαλήμ εκτόξευε απειλές στρατιωτικής επέμβασης κατά του Ιράν και την άλλη μέρα φόρεσε το κοστούμι του «φίλου της Συρίας» που τόσον καιρό σπαράζεται από ένοπλες συγκρούσεις με ομάδες κατευθυνόμενες και ενισχυόμενες ποικιλότροπα από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.

Κι όλα αυτά στο όνομα της «δημοκρατίας των ΗΠΑ» που θέλει να επιβάλει στον κόσμο τους κανόνες της, τις «αξίες» της και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας που την διοικεί.

Θαυμάστε λοιπόν στα παρακάτω βίντεο τη «δημοκρατία των ΗΠΑ» και τον σημερινό της υπουργό εξωτερικών Τζον Κέρι…

Το περιστατικό συνέβη πριν 6 χρόνια, το 2007 στη διάρκεια ομιλίας του Κέρι στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Ένας φοιτητής κάνει στον Κέρι ερώτηση μη αρεστή και μόλις την ολοκληρώνει συλλαμβάνεται από την αστυνομία. (Αυτά να τα βλέπουν όσοι δεν κατανοούν ή παριστάνουν πως δεν κατανοούν τη σημασία του κατασυκοφαντημένου πανεπιστημιακού άσυλου εφόσον έχουμε «δημοκρατία»). Στη συνέχεια επειδή διαμαρτύρεται για τη σύλληψή του, οι αστυνομικοί υποβάλλουν το φοιτητή σε ηλεκτροσόκ μέσα στην αίθουσα και μπροστά στα μάτια του ακροατηρίου και του ίδιου του Κέρι, που παρακολουθεί απαθής τη φρικωδία κι όταν αυτή ολοκληρώνεται, παροτρύνει όλους ότι «μπορούμε τώρα να ηρεμήσουμε»!!!

Ταξική δικαιοσύνη, δύο μέτρα και δύο σταθμά!

Είναι γνωστό το περιστατικό που είχε συμβεί στις 12 Φλεβάρη, όταν συνελήφθη ο διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας Αιγάλεω μαζί με τους συνεργούς τους, ένα συνταξιούχο επίσης αστυνομικό και έναν αλλοδαπό πακιστανικής υπηκοότητας, επειδή εκβίαζαν οικογένεια μεταναστών από το Μπαγκλαντές που διατηρούν οικογενειακή επιχείρηση στην Κυψέλη.

Αναφέρουμε αναλυτικά τα γεγονότα για να έχουν γνώση οι φύλακες για τον τρόπο δράσης των κυκλωμάτων. Στις 11 Φλεβάρη το πρωί ένας άντρας επισκέφθηκε το κατάστημα του αλλοδαπού, ρωτώντας αν πουλάει «χύμα» τσιγάρα, δηλαδή λαθραία, προκειμένου να αγοράσει. Μετά την αρνητική απάντηση του αλλοδαπού καταστηματάρχη, επανήλθε μετά από λίγο, μαζί με έναν άλλο νεότερο άντρα με πολιτικά, ο οποίος του επέδειξε την αστυνομική του ταυτότητα και δήλωσε πως θα κάνουν έλεγχο για λαθραία τσιγάρα. Όταν και ο έλεγχος απέβη άκαρπος, κάλεσαν έναν αλλοδαπό – πακιστανικής καταγωγής – συνεργό τους, ο οποίος κρατούσε μια σακούλα με λαθραία τσιγάρα και απείλησαν τον καταστηματάρχη πως, αν δεν τους δώσει 2.000 ευρώ, θα πουν ότι τα λαθραία βρέθηκαν στο κατάστημά του και τότε θα αναγκαστεί να πληρώσει πρόστιμο 10.000 ευρώ! Όταν ο καταστηματάρχης τους δήλωσε πως είναι αδύνατο να συγκεντρώσει το ποσό των 2.000 ευρώ, «συμβιβάστηκαν» στα 1.000 ευρώ. Στη συνέχεια, ο αστυνομικός με τους δύο συνεργούς του αφαίρεσαν τα 300 ευρώ που υπήρχαν στο ταμείο και τηλεκάρτες, έκαναν μάλιστα σωματικό έλεγχο στο μετανάστη καταστηματάρχη για να βεβαιωθούν ότι δεν είχε άλλα χρήματα πάνω του και κανόνισαν να περάσει την επομένη μέρα ο αλλοδαπός «συνεργάτης» για να εισπράξει τα υπόλοιπα.

Πράγματι, την επομένη, ο αλλοδαπός πήγε στο κατάστημα και πήρε άλλα 200 ευρώ, αλλά τότε πιάστηκαν στα χέρια με το γιο του καταστηματάρχη, που δικαίως διαμαρτυρήθηκε για τη σκευωρία και τον εκβιασμό. Με τη βοήθεια των περαστικών, ο αλλοδαπός «συνεργάτης» του αστυνομικού ακινητοποιήθηκε και κλήθηκε η αστυνομία. Έτσι αποκαλύφθηκε ότι ο ένας από τους δράστες ήταν εν ενεργεία αστυνομικός και μάλιστα διοικητής του Τμήματος Ασφάλειας του Αιγάλεω και ο δεύτερος συνταξιούχος αστυνομικός που είχε υπηρετήσει στο ίδιο Αστυνομικό Τμήμα. Της υπόθεσης επιλήφθηκε η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. και οι τρεις κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο.

Την περασμένη Πέμπτη, 28 Μάρτη ολοκληρώθηκε η δίκη. Αποτέλεσμα: Το δικαστήριο αποφάσισε την αθώωση των κατηγορουμένων λόγω αμφιβολιών! Αθώοι οι κατηγορούμενοι, παρά το γεγονός ότι η υπόθεση «έβγαζε μάτι», παρά το ότι δεν μπορούσαν με τίποτε να δικαιολογήσουν τη διενέργεια «αστυνομικού» ελέγχου από αυτό το περίεργο τρίο, που αποτελούνταν από το διοικητή ενός ΑΤ που δρούσε εκτός της περιοχής αρμοδιότητάς του, ένα συνταξιούχο αστυνομικό και έναν αλλοδαπό! Αθώοι οι κατηγορούμενοι, παρ’ όλες τις αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσαν, παρά την αντίθετη πρόταση της εισαγγελέως της έδρας. Παρά το γεγονός ότι την ίδια βδομάδα, άλλοι 3 αστυνομικοί, που υπηρετούν σε ΑΤ της περιφέρειας του Πειραιά (Καμίνια, Ρέντη), είχαν συλληφθεί για εκβίαση αλλοδαπών καταστηματαρχών, ενώ συνολικά 11 αστυνομικοί συνελήφθησαν το τελευταίο εξάμηνο με την ίδια κατηγορία.

Αυτή είναι η τυφλή Δικαιοσύνη! Όταν πρόκειται για μετανάστες ή φτωχούς κατηγορούμενους, η καταδίκη τις περισσότερες φορές είναι ουσιαστικά προαποφασισμένη. Γι’ αυτούς δε δημιουργείται καμία αμφιβολία για την ενοχή τους! Όπως έγινε, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στο διάλειμμα της πρόσφατης δίκης που αθώωσε τον Κασιδιάρη, όταν το ίδιο δικαστήριο, μέσα σε 10 μόνο λεπτά, δίκασε χωρίς μάρτυρες και καταδίκασε σε 6 χρόνια κάθειρξη και απέλαση ένα μετανάστη που δήλωνε αθώος. Οι περιπτώσεις στις οποίες οι δικαστές ορθώνουν το ανάστημά τους, επιδεικνύουν κοινωνική ευαισθησία και δεν μεροληπτούν υπέρ των ισχυρών μετριούνται στα δάκτυλα.

Οι καταδικαστικές αποφάσεις των Τσοχατζόπουλου, Παπαγεωργόπουλου και άλλων επωνύμων περισσότερο θυμίζουν το τάισμα των λιονταριών στις ρωμαϊκές αρένες για τον άρτον και το θέαμα, δηλαδή για τον αποπροσανατολισμό του λαού και την αθώωση του οικονομικο-κοινωνικού συστήματος, παρά αποτελούν οποιαδήποτε απόδειξη για τη δήθεν ανεξαρτησία και αμεροληψία της δικαιοσύνης.

Λ. Κ. – Μ. Μ.

902

Το νερό και η δημοκρατία

Ήδη τον περσινό χειμώνα πολλές πολυκατοικίες στον Πύργο (όπως και σ’ όλη την Ελλάδα), την ίδια ώρα που η καθεμιά χαρατσώνεται με 10 και με 20 χιλιάδες ευρώ, τον πέρασαν χωρίς θέρμανση, κι ακόμα περισσότερες περνάνε χωρίς θέρμανση και τον φετινό.

Πάνω από έναν μεγάλο αριθμό κατοικιών κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη η απειλή (ή και το ήδη τετελεσμένο γεγονός) της διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος, είτε λόγω του χαρατσιού είτε λόγω των φουσκωμένων λογαριασμών.

Και μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα η δημοτική αρχή όχι απλώς σιωπά, αλλά αν έχει κάτι να πει είναι: Ετοιμαστείτε τώρα να περάσετε και χωρίς νερό. 

Στη χώρα όπου πια περίπου το 40% του πληθυσμού επιβιώνει κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχιας, είναι βέβαιο ότι η αδυναμία πληρωμής πετρελαίου, η αδυναμία εξόφλησης των λογαριασμών του ηλεκτρικού κλπ σύντομα θα εμφανιστεί και σαν αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών του νερού.  

Περισσεύουν φυσικά οι παραινέσεις για «υπομονή», οι εκδηλώσεις «αλληλεγγύης», τα δίχως περιεχόμενο λόγια για τις «δύσκολες μέρες που περνά η χώρα», για τις θυσίες που πρέπει να κάνουμε δήθεν «όλοι» για τη «σωτηρία» της…

Μόνο που δεν βρισκόμαστε στην ίδια θέση «όλοι»: Όταν το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού κατέχει (με στοιχεία προπέρσινα) εισόδημα εξαπλάσιο από του φτωχότερου 20%, όταν το μεγάλο κεφάλαιο που συσσώρευσε αμύθητα κέρδη τα προηγούμενα χρόνια εξακολουθεί να αυξάνει τα κέρδη του και στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, όταν οι αρμόδιοι της  κυβέρνησης πανηγυρίζουν που τα φορολογικά έσοδα από το πετρέλαιο θέρμανσης αυξάνονται με το να μένουν παγωμένα τα σπίτια του εργαζόμενου κόσμου, που καθημερινά κάνει όλο και μεγαλύτερες περικοπές από τα αναγκαία της επιβίωσης,  τότε η επίκληση του «συνόλου» και της «χώρας» είναι το λιγότερο απατηλή.

Οι οφειλές του κεντρικού κράτους προς τους δήμους ξεπερνούν τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, οι τρέχουσες χρηματοδοτήσεις δεν επαρκούν ούτε για τα βασικά τους έξοδα, κι η δημοτική αρχή «στηρίζει» τη λειτουργία της στους λογαριασμούς και στα τέλη που εισπράττει από το εμπόριο του νερού στους κατοίκους, δεν παραλείπει να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών της ύδρευσης προσθέτοντας επιπρόσθετα τέλη, μα ούτε σκέψη να σταθεί ανάχωμα στην αντιλαϊκή γενοκτονική λαίλαπα που απειλεί και την κοινωνική πλειοψηφία των δημοτών της. Αντ’ αυτού γίνεται μέρος του προβλήματος δηλώνοντας (στον καθένα ξεχωριστά) μέσω της δημοτικής επιχείρησης έτοιμη να κλείσει τις βάνες του νερού σε  κάθε σπίτι όπου φτάνουν να έχουν εξαντληθεί και τα στοιχειώδη περιθώρια επιβίωσης. 

Αντί να σταθεί σε θέση διεκδικητική για τα δικαιώματα του λαού της περιοχής στην επιβίωση, εναποθέτει δήθεν αμέτοχη το πρόβλημα στον «κοινωνικό αυτοματισμό» εντός της κάθε πολυκατοικίας, που με την τοπική ιδιαιτερότητα της κοινής παροχής νερού για όλα τα διαμερίσματα, μετατρέπεται η κάθε πολυκατοικία σε μικρογραφία της τρέχουσας κοινωνικής βαρβαρότητας. Όπου οι κατ’ ελάχιστο πιο ευκατάστατοι, όσοι ακόμα μπορούν να «πληρώσουν» για το νερό της κατοικίας τους, διαμαρτύρονται για την «αδικία» που διαπράττουν σε βάρος τους οι φτωχότεροι συν-ένοικοι, όσοι πια δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, και είναι έτοιμοι να τους εξοντώσουν οι ίδιοι για λογαριασμό της δημοτικής αρχής (που απλώς «προεδρεύει») κόβοντάς τους το νερό μέσα από τις εσωτερικές βάνες της πολυκατοικίας: «Θα μας κόψουν εμάς το νερό επειδή δεν πληρώνετε εσείς;»

Αυτά εκτυλίσσονται «ησύχως»  πίσω από τις εισόδους των πολυκατοικιών της πόλης. Αυτά συνιστούν την κοινωνική αποτύπωση της πολιτικής που υπηρετεί η δημοτική αρχή. Αυτά απεικονίζουν τις ζοφερές κοινωνικές σχέσεις που «επωάζει» αυτή η πολιτική, με την μορφή της αναπαραγωγής στην καθημερινή μικροκλίμακα του πολέμου κατά των φτωχών, δηλαδή αυτής της ίδιας πολιτικής, η οποία εμφανίζεται χωρίς αναστολές στο να στερήσει από τους πιο εξαθλιωμένους οικονομικά ακόμα και το αναγκαιότερο αγαθό της επιβίωσης, της ζωής, της υγιεινής.

Ποιο το νόημα της επίκλησης οποιουδήποτε αφηρημένου δημοκρατικού «ιδεώδους», εφόσον οι ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΙ, απέναντι στο «μνημόνιο» που υπηρετεί η δημοτική αρχή για τη «σωτηρία της χώρας», συνάψουν το δικό τους «μνημόνιο» για τη δική τους σωτηρία;

Συνταρακτική αποκάλυψη! “Νεοφιλελεύθερη” η συνθήκη του Μάαστριχτ! “Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων μεταξύ κρατών – μελών και τρίτων χωρών” (άρθρο 73Β παράγραφος 1 της Συνθήκης του Μάαστριχτ) Οποιαδήποτε μέτρα και διαδικασίες θεσπίζουν τα κράτη – μέλη “δεν μπορούν να αποτελούν ούτε μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ούτε συγκεκαλυμμενο περιορισμό της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων και των πληρωμών όπως ορίζεται στο άρθρο 73Β” (άρ. 73Δ παρ. 3 της ΣτΜ) “…Τα κράτη – μέλη και η Κοινότητα δρουν σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό, που ευνοεί την αποτελεσματική κατανομή των πόρων (sic), και σύμφωνα με τις αρχές του άρθρου 3Α” (άρ. 102Α της ΣτΜ) Στο άρθρο 3Α επίσης: “…η δράση των κρατών – μελών και της Κοινότητας … ασκείται σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό”.

Συνταρακτική αποκάλυψη από το μπλογκ «διέξοδος» !

Κλασικά «νεοφιλελεύθερη» η  Συνθήκη του Μάαστριχτ, κι ολόκληρο το ευρωενωσιακό οικοδόμημα που θεμελιώθηκε πάνω της!

Ιδού οι νεοφιλελεύθερες διατάξεις της Συνθήκης:

“Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων μεταξύ κρατών – μελών και τρίτων χωρών” (άρθρο 73Β παράγραφος 1 της Συνθήκης του Μάαστριχτ)

Οποιαδήποτε μέτρα και διαδικασίες θεσπίζουν τα κράτη – μέλη “δεν μπορούν να αποτελούν ούτε μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ούτε συγκεκαλυμμενο περιορισμό της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων και των πληρωμών όπως ορίζεται στο άρθρο 73Β” (άρ. 73Δ παρ. 3 της ΣτΜ)

“…Τα κράτη – μέλη και η Κοινότητα δρουν σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό, που ευνοεί την αποτελεσματική κατανομή των πόρων (sic), και σύμφωνα με τις αρχές του άρθρου 3Α” (άρ. 102Α της ΣτΜ)

Στο άρθρο 3Α επίσης: “…η δράση των κρατών – μελών και της Κοινότητας … ασκείται σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό”.

Τη στιγμή που η λέξη «απαγορεύεται» δεν υπάρχει ούτε καν σε ολόκληρο τον Ποινικό Κώδικα, η Συνθήκη του Μάαστριχτ ανατρέπει τον αστικοδημοκρατικό «νομικό πολιτισμό» και «απαγορεύει»   οποιονδήποτε περιορισμό (ακόμα και «συγκεκαλυμμένο»!) στην ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα κάνει νόμο την «ανοικτή αγορά με ελέυθερο συναγωνισμό» που ευνοεί την αποτελεσματική ληστεία των εργαζόμενων και των λαών από το μονοπωλιακό κεφάλαιο!!!

Τι λένε τώρα οι δήθεν «αντινεοφιλελεύθεροι» απολογητές της αστικής δημοκρατίας και του «ευρωμονόδρομου»;

Σύντομα και νέες συνταρακτικές αποκαλύψεις!