Υπάρχει κάποια πραγματική, ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στην ανακοίνωση 9.284 κρουσμάτων μετά από 95.147 τεστ τη Δευτέρα και στην ανακοίνωση 21.657 κρουσμάτων μετά από 556.060 τεστ την Τρίτη;
Σχεδόν εξαπλάσια τεστ έδωσαν έναν υπερδιπλάσιο αριθμό κρουσμάτων, και το μόνο «δίδαγμα» θα μπορούσε να είναι η αξία των διαγνωστικών ελέγχων, αν τα τεστ δεν ήταν εργαλείο για την ανακοίνωση «αριθμών», αλλά εργαλείο περιορισμού της εξάπλωσης της πανδημίας.
Το ερώτημα είναι, όμως, για ποιο λόγο η κυβέρνηση αξιοποιεί τον αυξημένο αριθμό τεστ, άρα και διαπιστωμένων κρουσμάτων, όχι σαν μέσο που θα επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να προφυλάξουν τους γύρω τους από τη μετάδοση του κορωνοϊού, αλλά σαν επικοινωνιακό εργαλείο πρόκλησης πανικού…
Για ποιο λόγο ο Πλεύρης, από τη θέση του υπουργού υγείας, να… προαναγγέλει «πάνω από 15.000 κρούσματα σήμερα», για ποιο λόγο να συναντά κανείς το μεσημέρι ανθρώπους ανάστατους από τις υπουργικές προαναγγελίες του αριθμού των κρουσμάτων, τη στιγμή που η προαναγγελθείσα «έκρηξη κρουσμάτων» δεν είναι παρά η εκ των προτέρων γνωστή συνέπεια μιας «έκρηξης εργαστηριακών τεστ», η μαθηματικά βέβαιη συνέπεια του εξαπλασιασμού των τεστ μεταξύ Δευτέρας και Τρίτης…
Τα 95.147 τεστ της Κυριακής προς Δευτέρα είχαν ποσοστό θετικότητας 9,76% και τα 556.060 τεστ της Δευτέρας προς Τρίτη είχαν ποσοστό θετικότητας 3,89%… Αν υποθέσουμε ότι στο σύνολο των περίπου 10.000.000 του πληθυσμού υπάρχει ένα ποσοστό θετικότητας 2% (λέω εγώ αυθαίρετα, ενώ οι αρμόδιοι επιστήμονες σίγουρα είναι σε θέση να προσεγγίσουν με αρκετή ακρίβεια αυτό το ποσοστό), τότε αυτή τη στιγμή στο σύνολο του πληθυσμού τα κρούσματα δεν είναι ούτε τα 9.284 της Δευτέρας ούτε τα 21.657 της Τρίτης, αλλά είναι ούτε λίγο ούτε πολύ 200.000.
Το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ξέρουμε τον «αριθμό». Αυτός στην πραγματικότητα είναι γνωστός έστω και κατά προσέγγιση και τέλος πάντων σίγουρα μπορεί να προκύψει από μια ανάλυση του ποσοστού θετικότητας των διαγνωστικών τεστ. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε ατομικά το καθένα, ότι δεν υπάρχει η υποδομή για να το ξέρουμε, και ότι – κι αν το ξέραμε – δεν υπάρχει στοιχειώδης υποδομή στήριξης των ανθρώπων που πρέπει να απομονωθούν 10 μέρες αφήνοντας σύξυλες τις δουλειές τους και τις υποχρεώσεις τους.
Η κυβερνητική αξιοποίηση του αυξημένου αριθμού των τεστ σαν εργαλείο πρόκλησης πανικού είναι μια ακόμη όψη της ίδια πολιτικής, που άλλοτε εκφράζεται με τον απατηλό εφησυχασμό για το «τελευταίο μίλι προς την ελευθερία», άλλοτε με τους υψωμένους τόνους (!!) για τη δήθεν «έλλειψη ενδείξεων» σχετικά με την αυξημένη θνησιμότητα της διασωλήνωσης εκτός ΜΕΘ, άλλοτε με τον ευτελισμό του εμβολιασμού σε μέσο διαχωρισμού, και πάντοτε με στόχο την ενίσχυση των κερδών και της εξουσίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου κι όχι τον περιορισμό και την εξάλειψη της πανδημίας.
Τις προάλλες ο Μητσοτάκης έβαζε τις φωνές για την «έλλειψη ενδείξεων» σχετικά με την εκτός ΜΕΘ διασωλήνωση, προκειμένου να μη διαταραχτεί η μακαριότητα των κερδοσκόπων του «πολέμου κατά της πανδημίας».
Σήμερα ο Πλεύρης βγήκε να προαναγγείλει «πάνω από 15.000 κρούσματα», μήπως και πειστούμε πως για όσα ζούμε σχεδόν δυο χρόνια τώρα, δεν φταίει η στρατηγική του κεφαλαίου με την οποία εγκληματικά ευθυγραμμίζεται η κυβέρνηση, αλλά πως φταίει που τόσον καιρό φοράμε μονή μάσκα κι όχι διπλή.-