Πριν 2.452 χρόνια, το 431 π.Χ., ο Περικλής συμπεριλάμβανε στις ενδείξεις πολιτιστικής ακμής της αθηναϊκής κοινωνίας το ότι: «φιλοκαλούμεν τε μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας». (Θουκυδίδης 2, 40, 1).
Σχεδόν 1.900 χρόνια αργότερα, γύρω στα 1443-1446 μ.Χ. ο λόγιος Βησσαρίων, στο Υπόμνημά του προς τον ηγεμόνα της Πελοποννήσου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, απέδιδε τη βυζαντινή παρακμή, μεταξύ άλλων στην: «κρατήσασα του γένους μαλακία τε και βλακεία». (Γιάνης Κορδάτος, Ακμή και παρακμή του Βυζαντίου, σελ. 517, εκδ. Μπουκουμάνη, Ε΄ Έκδοση).
Προ ημερών, εν έτει 2021 μ.Χ., ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, από το βήμα της βουλής, τόνισε ότι: «Δημοκρατία σημαίνει κράτος του δήμου… Και δεν υπάρχει, νομίζω, πιο εμβληματικός δημόσιος χώρος από αυτόν του δημόσιου πανεπιστημίου… Αντιστρέφω λοιπόν τα επιχειρήματα των επικριτών του νομοσχεδίου λέγοντας, ότι στις σχολές δεν μπαίνει η αστυνομία, μπαίνει η δημοκρατία!!!… Η δροσερή πνοή της ελευθερίας που ως τώρα αφήνουν έξω οι καπνοί των μολότοφ».
Η παραπάνω πρωθυπουργική ρήση, εκφράζοντας το ποιόν (και το πύον) της κρατούσας φιλοσοφίας, δημιουργεί γενικότερους δυσάρεστους συνειρμούς για το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Δυστυχώς στις μέρες μας η μαλακία πάει σύννεφο.
ΥΓ Το κράτος έχει συνέχεια: Πριν μερικές δεκαετίες, όπως αφηγείται το γνωστό τραγουδάκι, «ο στρατός μας που πήγε στην Κορέα», «έπνιξε τους κίτρινους στο αίμα» διδάσκοντάς τους «τι θα πει ελευθεριά». Σε ανάλογο μοτίβο σήμερα, η «αστυνομία μας» καλείται να διδάξει στα πανεπιστήμια την «δημοκρατία». Ένα τραγουδάκι και για αυτό το νέο έπος θα αποτελούσε πραγματική πρόκληση για την κρατούσα φιλοκαλία, μετά από τα τόσα καταγεγραμμένα δείγματα της σαφούς (πλην όμως νεοελληνικής) «ευτελείας» της.